Belangenverstrengeling Zorg?
Recent had ik een interessante discussie rondom belangenverstrengeling. Hiervan 2 voorbeelden.
Het eerste ging om een ziekenhuis dat in gesprek is met een bedrijf voor de aankoop van een software pakket. Alleen, een arts in het betreffende ziekenhuis is oprichter en mede-eigenaar van dat bedrijf.
Er ontstond een hele discussie of dit nu belangenverstrengeling is en of daardoor geen overeenkomst mogelijk is.
Mijn antwoord: NEEN !!!
Ik juich het heel erg toe dat specialisten hun kennis en ervaring gebruiken om de zorg beter te maken. Zonder gebruikers en deskundigen zou er ook weinig innovatie zijn. Dat specialisten in hun eigen tijd en/of in overleg met het ziekenhuis een bedrijf runnen vind ik ook geen probleem. Dat is hun goed recht en daar heeft het ziekenhuis geen enkel nadeel aan, integendeel.
Wat wel belangrijk is, is dat de korte lijnen en innige banden niet leiden tot ongunstigere voorwaarden. Maw, als er (morele) verplichtingen zouden ontstaan om een overeenkomst door te drukken die niet als "best deal" kan worden gezien, dan is er wel een conflict. Dus als het bedrijf van die eigen specialist een veel hogere prijs doordrukt tov concurrenten met dezelfde kwaliteit, dan zou er een rode vlag moeten uitgaan.
In dit geval, was er door de betreffende programma manager eerst een serieus marktonderzoek gedaan en daarna heeft ze ook nog inkoop betrokken en andere deskundigen om te toetsen of dit zowel kwalitatief als inkoop technisch een goede deal was. Dat bleek zo te zijn. Dan is dit dus de "best deal".
Eigenlijk zouden we als ziekenhuis er trots op moeten zijn dat we zulke ondernemende specialisten hebben, niet?
Voorbeeld 2 ging om een ander ziekenhuis waarbij een specialist is gevraagd door een bedrijf om actief mee te helpen met productontwikkeling. Daarvoor zou hij dan een vergoeding krijgen.
Ook in dit geval verdient deze specialist complimenten. Ten eerste omdat hij actief daarmee de zorg beter maakt, ten tweede waardeer ik heel erg zijn openheid, ten derde omdat ook het ziekenhuis daarvan beter kan worden.
Bij inkoop is er een inkooptraject gedaan voor deze producten waarbij kwaliteit en prijs werden beoordeelt en in dat traject heeft de betreffende specialist als lid van de werkgroep gewoon neutraal zijn oordeel gegeven. Dus in het ziekenhuisbelang. Mocht het zo zijn dat door zijn zakelijke band met een leverancier een oneigenlijk advies zou zijn gekomen, dat het ziekenhuis zou hebben verplicht tot onnodig duurdere producten, dan zou er wel een probleem zijn geweest. Maar dat is hier niet het geval.
In beide gevallen staat openheid, transparantie en communicatie centraal om ervoor te waken dat we niet in de val van belangenverstrengeling lopen.
Dank aan iedereen die wil bijdragen aan innovatie. Jullie maken de zorg beter en houden het betaalbaar.